درباره من

بنویس شهید و بعد برو سر خط... همانجا که نخلهای مجنونش به سمت شرجی افق در احتزازند... از این سطر به آن سطر... از این خط به آن خط... از این خاکریز به آن خاکریز... حالا دیگر این همه شهید را کلمه ها تشییع می کنند! حالا این خط آخر ندارد... بدون معطلی بجای نقطه اشکهایت را بگذار و برو... برو...